Tweemaandelijks maak ik een fotoserie voor de achterpagina van het Wijkcontact in de Burgemeesterswijk. Ik ‘spaar’ dan over een lange tijd ongeveer 24 foto’s over hetzelfde onderwerp. Soms duurt het jaren voor ik een serie compleet heb. Buurtbewoners die hun stoep aan het vegen zijn, die een muts dragen, hetzelfde boek lezen, sleeën, ga zo maar door. De achterpagina doe ik inmiddels al jaren, veel mogelijkheden zijn de revue al gepasseerd en de spoeling in onderwerpen wordt dun omdat zich alles in een kleine wijk afspeelt.

Dit maal wilde ik een foto ensceneren naar een actueel thema: de vluchtelingenproblematiek. Ik had bedacht kleine poppetjes als vluchtelingen te laten figureren en ze onderdak te laten zoeken in de wijk .

Op zoek naar mini-mensjes betrad ik een gespecialiseerde Märklin treinen- en modelbouwwinkel in Arnhem. Op zoek naar de mensfiguur op schaal. Ik betrad een nieuw universum, waar migratie en volksverhuizingen geen vat op hadden gehad. Een wereld waarin alleen blanke mensen leefden. Gekleed in jaren ’50 kleding of in uniform gehuld.
Het landelijke leven in volle glorie. Mensfiguren die zich in lange regenjassen gehuld en met valiezen in de hand door fictieve dorpen begaven. Vrouwen met schorten voorgebonden en was aan de lijn wapperend. Gleufhoeden en veel platte politie petten.

Er waren alléén maar blanke poppetjes. Ik zal met de kwast in de weer moeten.