Het weekje Javea in Spanje is weer voorbij. Mijn man Robert, dochter Robien en ik hadden een goed huis gehuurd met een prachtig overdekt terras en uitzicht over het dal. Om een weekje – in de relatieve warmte – niets te doen en niets te hoeven. Je hoort het goed! Helemaal niets en dat komt eigenlijk nooit voor. Het is goed bevallen!

Drie boeken heb ik uitgelezen, veel salades met stokbroodjes Allioli gegeten op ons terras. Gegeten in tentjes aan het strand, veel bijgeslapen, het vertrek van de Volvo Oceansrace in Alicante gezien, een Occulus virtual reallity bril op mijn neus gehad. Met gevaar voor een hartfalen heb ik me – samen met Robien – een aantal malen in het ijskoude zwembad gestort.

Buiten de boeken die ik gelezen heb, waren er geen culturele ontmoetingen. Javea en omstreken was wat cultuur betreft een woestijnlandschap.

En toch……een heerlijke week!