Categoriearchief: Artikel

Eindelijk weer eens een atelier dag

Ik doe mee aan een ontwerpwedstrijd en vandaag was het weer eens een lange lekkere ouderwetse atelierdag in overal. Vandaag de schetsen uitwerken die al in mijn hoofd zaten en het uitwerken van het ontwerp voor een T-shirt opdruk met de afbeelding van het nieuwe station Arnhem Centraal, dat wordt namelijk 19 november geopend.

Het uitwerken duurt altijd langer dan ik denk, dus ik ben nog wel een dagje of twee aan het priegelen op de vierkante millimeter voordat het er strak op staat. 10 oktober moet het ontwerp binnen zijn. Even door pezen. Ik laat weten hoe het geworden is.

De eerste foto: ‘Vluchtelingen in de wijk’

Wát als de mensen die op de vlucht zijn voor de oorlog nou eens niet op Kos zouden landen, maar in onze Arnhemse Burgemeesterswijk. Hoe zouden we er dan over denken? Zouden we ze ontvangen?

Met behulp van een fotoserie achterop het Wijkcontact, het buurtblaadje, probeer ik dat te visualiseren. Minivluchtelingen met op de achtergrond de wijk.

De eerste foto heb ik vandaag gemaakt. Het waaide hier nogal zodat de minimensjes steeds werden omgeblazen. De poppetjes zijn ook wel heel erg klein.

‘Echt’ versus ‘fictief’

Tweemaandelijks maak ik een fotoserie voor de achterpagina van het Wijkcontact in de Burgemeesterswijk. Ik ‘spaar’ dan over een lange tijd ongeveer 24 foto’s over hetzelfde onderwerp. Soms duurt het jaren voor ik een serie compleet heb. Buurtbewoners die hun stoep aan het vegen zijn, die een muts dragen, hetzelfde boek lezen, sleeën, ga zo maar door. De achterpagina doe ik inmiddels al jaren, veel mogelijkheden zijn de revue al gepasseerd en de spoeling in onderwerpen wordt dun omdat zich alles in een kleine wijk afspeelt.

Dit maal wilde ik een foto ensceneren naar een actueel thema: de vluchtelingenproblematiek. Ik had bedacht kleine poppetjes als vluchtelingen te laten figureren en ze onderdak te laten zoeken in de wijk . Lees verder →

Waarvan is dit werk gemaakt?

IMG_3109

Tijdens de tentoonstelling riep het papierwerk van de foto de meeste vragen op. De meeste gehoorde vraag was wel: ‘Zit er een lampje achter het werk?’ Een goede volgende was: ‘Van welk materiaal is het gemaakt?’
Er werd wild gespeculeerd. Tapijtstukjes, keramiek, papier-maché en metaal werden genoemd. Maar dat je met een simpel materiaal als papier een stevig werk kan neerzetten, had niet iedereen verwacht.

Titel van het werk: ‘Ik ruik het zout van de zee’

De Nacht van de Architectuur

[huge_it_slider id=”3″]

Donderdagavond 28 mei was ik uitgenodigd bij de Nacht van de Architectuur. Deze vond plaats in de – in aanbouw zijnde – centrale hal van het station in Arnhem en stond in het teken van de oplevering 19 november 2015.

Het was steenkoud in de grote hal waar nog veel ramen ontbraken. Op de bouwverwarming was deze avond bespaard. Lees verder →

Het werk hangt!

Mijn werk hangt! Door de hoogte van de muur en de complexiteit van het grote werk was het een enorme klus. Ladder op , ladder af. Maar aan het eind van de dag en met de goede inzichten van Isabelle, de curator, hangt mijn werk er stevig bij. Gelukkig ging de samenwerking gesmeerd, al waren we het steeds oneens.
“Het schilderij hangt niet recht, ik denk dat hij links te hoog hangt”
“Denk je? Mmmm, ik dacht juist dat dat rechts was”
Zo bleven we wel even bezig, totdat alles hing of er een waterpas langs was gehaald. Prima!

Ik hoop dat je op de opening kunt komen. Het wordt leuk. Isabelle vertelt kort iets over mijn werk, ikzelf misschien ook wel. Er wordt een hapje en een drankje aangeboden door het Golden Tulip.

 

Werken voor de komende tentoonstelling Doorwerth

In mijn atelier is het vol. Overal staan, liggen of  drogen nieuwe werken. Negen grote papierwerken met allemaal een andere kleurreflectie krijgen een nieuw ophangsysteem. En grote olieverfschilderijen wachten op een nieuwe glacering of staan nog uit te wasemen. Ik kan amper meer lopen in mijn studio. Maar met dit werk kan je maar een ding doen, rustig naar het eindresultaat toewerken. Het laat zich niet versnellen. Droogtijden moeten worden aangehouden en ik kan maar een ding tegelijk. Het gaat goed!

Zielig zootje

De laatste tijd ging het niet zo heel erg goed met mij. Van de ene op de ander dag – eigenlijk van het ene op het andere uur – kreeg ik twee weken geleden een nierbekkenontsteking. Om drie uur stond ik nog in mijn atelier en om vijf uur lag ik plat met op mijn nachtkastje een stevige dosis antibiotica. Doodziek. Zo snel kan het gaan. Tien dagen uit de roulatie!

Op zondag was ik min of meer beter en op maandag was mijn handoperatie vanwege Dupitraine.  Na de operatie mag ik niet veel, behalve rustig aan doen. Gatver, weer rust! Gelukkig is mijn bezoek aan Ziekenhuis Rijnstate en de operatie goed verlopen en ik heb weinig last van de zigzag snee in mijn handpalm. Zorro kwam voorbij.;-)

Ik doe zo rustig als ik kan, wat voor mij altijd moeilijk is en morgen ga ik eens kijken of ik met één hand nog wat potloden kan verkorten in mijn studio.

SinterKerst Kapoentje

Wat is er aan de hand? Eind augustus lagen de pepernoten bij de AH in de vLvPabststraat en op dit moment hangt het land vol kerstversiering.

Dames en heren winkeliers: ‘Voor alles is een juiste tijd’. Geduld is een schone zaak. Verlangen we direct na het eind van onze zomervakantie naar de Sinterklaastijd? Ik niet! Dus geen pepernoten in augustus zou ik zeggen.

En nu dit. Gold er tientallen jaren een ongeschreven regel dat de kerstversiering uit de kast kwam, als de Goedheiligman naar verre oorden was vertrokken. Lees verder →

Wonderschone herfstzonsondergang

Geef een reactie


Fietsend van Oosterbeek naar Arnhem passeer ik altijd een punt vanwaar ik prachtig over de Rijn uit kan kijken. Juist op dat moment kleurde de lucht oranje en zakte de zon achter de horizon. Het ging razendsnel want een minuut later was de zon al verdwenen achter de bomen. Mooie tijd de herfst met zijn vele kleuren!

Het puttertje

Geef een reactie

Ik moet mijn mening herzien. Ooit in een ver verleden heb ik mij gewaagd aan een boek van Donna Tartt: Mijn kleine vriend. Ik kwam er niet doorheen en derhalve vond ik het een slecht boek van een matig schrijfster. Een boek moet gelezen kunnen worden toch?

Nu ben ik aan het laatste boek van haar begonnen. De voornaamste reden: Het vuistdikke boek gaat over een schilderij. Tenminste, dat dacht ik….. Lees verder →

Werkende moeder

Geef een reactie

Vandaag popte in mijn Linkedin profiel een scherm op met ‘People You May Know’. Gezellig lachende gezichten opzoek naar zakelijke verbinding. De eerste persoon in het rijtje: mijn zoon Max. Negentien jaar, studerend in Amsterdam en begonnen aan het opzetten van zijn eigen netwerk. Ik drukte op de connect button.

Volgende vraag: How do you know Max?
Gaarne aanvinken: Colleague, Classmate, We’ve done business together, Friend, Other, I don’t know Max, Other.

Van Other maakte ik Mother.

Nazomeren in Javea Spanje

Geef een reactie

Het weekje Javea in Spanje is weer voorbij. Mijn man Robert, dochter Robien en ik hadden een goed huis gehuurd met een prachtig overdekt terras en uitzicht over het dal. Om een weekje – in de relatieve warmte – niets te doen en niets te hoeven. Je hoort het goed! Helemaal niets en dat komt eigenlijk nooit voor. Het is goed bevallen! Lees verder →