Vrijdag 30 mei een stuk in De Gelderlander over de tentoonstelling ZomerExpo in het Gemeentemuseum Den Haag. Slechts 5 deelnemers aan deze tentoonstelling komen uit Gelderland. Gelukkig werd mijn naam in de krant genoemd.

Het artikel stelt dat het deelnemen aan deze expo een ’troostprijs’ is voor kunstenaars die altijd al eens in een museum wilden hangen maar nooit de kans kregen.

Steeds meer galeries verdwijnen of gaan failliet. Voor kunstenaars zijn er steeds minder goede expositieruimten beschikbaar. Ik ben blij met dit initiatief voor kunstenaars en vind het een goede manier mijn werk weer volwaardig te kunnen exposeren. 

Zelf ben ik het niet eens met de term ’troostprijs’. Ik heb in de laatst dertig jaar mooie tentoonstellingen gemaakt in binnen- en buitenland. Ik ben niet zielig en hoef niet getroost te worden. Wel merk ik dat de verkoop van mijn werk door de crisis stagneerd.

Een expositie in het Gemeente Museum Den Haag voelt niet als een troostprijs. Uit 3000 werken te worden  gekozen! De curatoren hebben voortreffelijk werk verricht. Het werk hangt er prachtig bij. veel beter dan ik had kunnen dromen. Deze expositiemogelijkheid voelt als een hoofdprijs!